De noodzaak van wedergeboorte
Nicodemus, de Farizeeër
Het verhaal van Nicodemus staat in Johannes 3:1-9. Aan het einde van de passage, vers 9, stelde Nicodemus Jezus een heel belangrijke vraag en deze passage luidt: “Nu was er een man van de Farizeeën genaamd Nicodemus, een heerser van de Joden. Deze man kwam 's nachts naar Jezus toe en zei tegen hem: 'Rabbi, we weten dat u een leraar bent die van God komt, want niemand kan deze tekenen doen die u doet, tenzij God met hen is.' Jezus antwoordde: 'Voorwaar, echt, ik zeg u: tenzij iemand opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien.' Nicodemus zei tegen hem: 'Hoe kan een mens geboren worden als hij oud is? Kan hij voor de tweede keer in de baarmoeder van zijn moeder komen en geboren worden?' Jezus antwoordde: 'Voorwaar, ik zeg jullie: tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan. Dat wat uit vlees geboren is, is vlees en wat uit de Geest geboren is, is geest. Wees niet verbaasd dat ik tegen je zei: Je moet wedergeboren worden.' De wind waait waar hij wil en je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heen gaat. Zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is.”
En hier is de vraag die Nicodemus stelt: “Hoe kunnen deze dingen gebeuren?” Gelukkig is er het antwoord op die vraag een paar verzen daarna in Johannes 3:16: “Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige zoon heeft gegeven, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” We zijn op nummer 29 van onze 52 Grote Gebeurtenissen van de Bijbel, kijkend naar het verhaal in Johannes 3 van Nicodemus en de hele leer van wedergeboorte.
Laten we bidden: Vader, we zingen: ‘Wat verlangt mijn ziel naar u, verlangt ernaar u voor altijd te aanbidden’, en dat gebeurt ook. U hebt ons geschapen en U hebt ons geschapen met een leegte en een verlangen die alleen U kunt vullen. Vader, wij belijden dat deze wereld, en wijzelf, vaak proberen dat verlangen te vullen met veel dingen, zoals hard werken om Uw gunst te verdienen. Vader, degenen onder ons die Uw kinderen zijn geworden, hebben begrepen dat het enige dat dat verlangen kan vervullen het werk van Uw Geest is, die ons regenereert en vernieuwt, zodat er een plaats voor U is. Vader, wij bidden dat als er iemand is die dat lege verlangen heeft, die put in zijn maag, die overal naar zoekt, behalve naar U om het te vullen, wij bidden dat zij net als Nicodemus Uw boodschap van wedergeboorte zullen begrijpen. In Jezus Naam, Amen.
Welnu, aan het einde van hoofdstuk 2 in het Evangelie van Johannes is Jezus in Jeruzalem. Hij is naar het Pascha gegaan en heeft vele wonderen verricht, of ‘tekenen’, zoals Johannes ze noemt. Eén van de mensen die deze tekenen zag was een man genaamd Nicodemus en we lezen over hem in Johannes hoofdstuk 3, beginnend bij vers 1. “Nu was er een man van de Farizeeën genaamd Nicodemus, een heerser van de Joden, en deze man kwam naar Jezus toe. 's Nachts en zei tegen hem: 'Rabbi, we weten dat u een leraar bent die van God komt, want niemand kan deze dingen doen die u doet, tenzij God met hen is.'” Nicodemus was een Farizeeër. Hij was een van de Joodse leiders en in hoofdstuk 7 zien we dat hij een van de 70 Joodse leiders was die deel uitmaakten van het Sanhedrin, het officiële orgaan dat de natie bestuurde. Hij heeft de tekenen van Jezus gezien. Hij begrijpt dat er iets speciaals aan Jezus is, en daarom komt hij Hem ontmoeten en met Hem praten. Als ze beginnen te praten, stapt Jezus als het ware door Nicodemus’ nauwkeurige en toch onvolledige beoordeling van wie Jezus is. Jezus begrijpt dat hoewel Nicodemus met zijn vleierij is gekomen, Hij begrijpt dat er een diepere vraag in Nicodemus’ hart leeft. Het is interessant dat hoewel Nicodemus de vraag eigenlijk nooit stelt, Jezus deze in vers 3 beantwoordt.
Wedergeboorte
Noodzaak van wedergeboorte
Jezus antwoordde hem: „Voorwaar, Ik zeg u: tenzij iemand wedergeboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien.” Als Farizeeër zou Nicodemus hebben geloofd dat we in dit huidige tijdperk leven, dat tot een einde zal komen als de Messias komt. De Messias zal komen en door de kracht van God het Koninkrijk van God op aarde vestigen. Als Farizeeër zou Nicodemus geloofd hebben dat je het Koninkrijk binnenkwam door gehoorzaam te zijn aan de Wet, of op zijn minst aan delen van de Wet. In wezen herhaalt Jezus bij het beantwoorden van de niet gestelde vraag de boodschap van de doop van Johannes, namelijk dat je niet zomaar Gods Koninkrijk kunt binnengaan. Hij herhaalt de boodschap van de doop van Johannes, maar gebruikt een nieuw beeld: het beeld van de wedergeboorte.
Het zijn eigenlijk beelden die voortbouwen op iets dat eerder in Johannes 1:10-13 is gezegd. Johannes zegt: ‘Jezus was in de wereld en de wereld is door hem gemaakt, en toch kende de wereld hem niet. Hij kwam tot de zijnen en zijn eigen mensen ontvingen hem niet. Maar aan allen die hem wel ontvingen en in zijn naam geloofden, gaf hij het recht om kinderen van God te worden. Kinderen die niet uit bloed geboren zijn, noch uit de wil van het vlees, noch uit de wil van een mens, maar uit God geboren zijn.”
Wedergeboren worden is uit God geboren worden, een kind van God worden. In plaats van toegang te krijgen tot Gods koninkrijk, wat Nicodemus probeerde te doen, zegt Jezus tegen Nicodemus dat hij helemaal opnieuw moet beginnen. Een begin dat zo radicaal is dat het een nieuwe geboorte is. Een begin dat zo radicaal is dat het geboren wordt, maar deze tweede keer geboren wordt uit God. Zonder dit radicaal nieuwe begin zal Nicodemus het Koninkrijk van God nooit zien, nooit ervaren en nooit binnengaan.
Verduidelijking van wedergeboorte
Nou, Nicodemus begrijpt het niet. Hij begrijpt het niet en Nicodemus zei tegen hem in vers 4: “Hoe kan een mens geboren worden als hij oud is? Kan hij voor de tweede keer in de baarmoeder van zijn moeder komen en geboren worden?” Nicodemus begrijpt de metafoor niet, noch begrijpt hij de noodzaak van een radicaal nieuw begin. Jezus verduidelijkt dus de betekenis van de metafoor in vers 5 en Hij benadrukt dat deze wedergeboorte, geestelijk bekering en geestelijke vernieuwing met zich meebrengt. Vers 5: "Jezus antwoordde: 'Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan.' Denk aan de profetie van Johannes: ‘Ik doop met water, maar er komt iemand na mij die groter is dan ik, en hij zal jullie dopen met zijn Heilige Geest en met vuur.’ Vers 5 is een verwijzing naar de profetie van Johannes, dat wedergeboorte in de eerste plaats een kwestie is van geboren worden uit water. Dat je de wateren van bekering moet ondergaan, en dat je dan geboren moet worden uit de Geest, geboren worden uit de Heilige Geest, wat een verwijzing is naar Jezus' doopsel van wedergeboorte en vernieuwing. Jezus zegt tegen Nicodemus dat je, om deel uit te maken van het Koninkrijk van God, eerst en vooral de reinigende kracht van Gods geest in berouw moet ervaren, en dat als je ermee instemt, met God, dat u een zondaar bent, als u het ermee eens bent dat de zonde u van God heeft gescheiden, dan doet God zijn werk om u van uw zonde te reinigen, maar samen met de reinigende kracht moeten we ook de vernieuwende kracht van diezelfde Geest ervaren, het Doopsel door Geest en Vuur die ons regenereren en ons een nieuw begin geven. Het stelt ons in staat het leven opnieuw te beginnen.
Vlees en Geest
Jezus vervolgt de discussie in vers 6 door het verschil tussen vlees en geest te benadrukken. Hij zegt: “Wat uit het vlees geboren is, is vlees en wat uit de Geest geboren is, is geest.” Vlees is dat wereldse bestaan waarin we allemaal terechtkwamen toen we fysiek geboren werden. Geest is het rijk van verlossing. Geest is het rijk van het leven en het is het rijk dat alleen beschikbaar is voor degenen die wedergeboren zijn. Door het verschil tussen deze twee rijken te benadrukken, vertelt Jezus Nicodemus en ons dat we niet kunnen groeien, dat we niet zomaar kunnen evolueren van het rijk van het vlees naar het rijk van de Geest. De enige manier om van het rijk van het aardse bestaan, het vlees, naar het rijk van de Geest te komen waar leven is, is door het werk van Gods Geest.
Wij kunnen het onszelf niet doen; alleen Gods Geest kan het doen. Dit is de reden waarom alle werkreligies verkeerd zijn. Het maakt niet uit hoe vaak je op de deur klopt. Het maakt niet uit hoeveel geld je geeft. Het maakt niet uit hoe vaak je naar de kerk gaat. Als dit allemaal dingen zijn die u probeert te doen om gunst bij God te verdienen, zodat u met uw veroordeling kunt zwaaien als we voor de rechterstoel staan en zeggen: “Ik heb dit gedaan en dat niet gedaan, en U bent mij iets schuldig”, dan zul je falen. Het is eenvoudigweg niet mogelijk om door onze eigen inspanningen van het rijk van het vlees naar het rijk van de Geest te gaan. Je kunt niet zomaar, door je eigen inspanning, uit de wereld stappen waarin we van nature geboren zijn, naar het rijk van de Geest waar er is waar leven en vergeving en verlossing. Jezus wil dit punt duidelijk maken en in de verzen 7 en 8 zegt hij: “Verbaas je er niet over dat ik tegen je zei: Je moet wederom geboren worden.
Dan zegt Hij: “De wind waait waar hij wil en je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heen gaat en zo is het met iedereen die geboren is uit de Geest.” Ik ben een van die mensen die niet tegen woordspelingen kunnen. Het is niet omdat er inherent iets mis mee is, ik kan er gewoon niet op komen. Het probleem is dat Jezus het hele evangelie van Johannes doorgaat met ‘woordspeling’, en dit is een van de grootste woordspelingen omdat het woord voor ‘wind’ ook het woord is voor ‘Geest’, het woord voor ‘slagen” is ook het woord voor “uitademt” of “spreekt” en het woord voor “geluid” is ook het woord voor “stem”. Jezus zegt dus dat “de wind waait waar hij wil en je hoort zijn geluid, de Geest spreekt waar Hij wil en je hoort Zijn stem, maar je weet niet waar Hij vandaan komt of waar Hij heen gaat. Zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is.” Met andere woorden: wedergeboorte is geen natuurlijk fenomeen. Het is een mysterieus werk van Gods Geest. We begrijpen het niet helemaal, maar toch is het net zo reëel als de wind die we op ons gezicht voelen.
Als Evangelische christenen zeggen we dat “wij een volk zijn dat God nastreeft in Geest en waarheid.” Wij zijn mensen die tot enig begrip zijn gekomen van de werking van Gods Geest in ons leven, dat Hij ons heeft veranderd, dat Hij ons nieuw heeft gemaakt, dat Hij ons wedergeboorte heeft gegeven, en dat het door de kracht van diezelfde Geest is dat we leven, leven als kinderen van God. Welnu, Nicodemus komt door dit deel van de discussie heen en hij begrijpt het nog steeds niet. In vers 9 steekt hij min of meer zijn handen omhoog en zegt: “Hoe kunnen deze dingen gebeuren?” Ik begrijp het gewoon niet, Jezus.
Hoe is dit mogelijk?
Jezus gaat een discussie aan die uiteindelijk leidt tot vers 16, waar Jezus aan Nicodemus (en aan ons) vertelt hoe dit allemaal mogelijk is. “Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige zoon gaf, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven.” Niet alleen het beroemdste vers in de Bijbel, maar waarschijnlijk de beroemdste zin uit de hele geschiedenis. God heeft de wereld gemaakt. Hij hield van de wereld. Hij gaf Zijn zoon voor de wereld. En Zijn Zoon zal op zijn beurt sterven voor de wereld, voor de zonden van de wereld, zodat degenen die hun vertrouwen in Jezus hebben gesteld, in staat zullen zijn om met God te leven. En voor eeuwig bij Hem kunnen leven.
“Enige Zoon”
God hield zo van de wereld dat Zij zijn enige zoon gaf. Gods liefde bracht Hem ertoe ons te behandelen, niet zoals we verdienen, maar omdat Hij een God van genade is die ons met onverdiende gunst behandelt, gaf God zijn enige zoon. Jezus heeft geen hemelse broeders. De Mormonen hebben het mis. Jezus heeft geen gelijken. De wereldreligies hebben het mis. Jezus, en Jezus alleen, is de enige zoon van God. Hij is de unieke zoon van God en daarom opent Hij, en Hij alleen, het pad met toegang tot de Vader en toegang tot vergeving van zonden, en toegang tot die relatie met God waar we zo diep naar verlangen. Jezus zegt: ‘Ik ben de weg, Ik ben de waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader behalve door Mij!” Jezus is Gods enige zoon. Het enige middel tot vergeving en verlossing werd gegeven, niet omdat wij het verdienen, maar omdat God de God van Genade is.
“Wie”
Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige zoon gaf aan iedereen die in hem gelooft. Omdat God de wereld liefhad, biedt Hij iedereen verlossing aan. Het aanbod van wedergeboorte is niet beperkt tot één groep mensen. Het is niet alleen voor de rijken. Het is niet alleen voor intelligenten, voor mooie mensen. Het is voor alle mensen en moet aan alle mensen worden aangeboden. Daarom is het kruis voldoende om al onze zonden te bedekken. Er is niemand buiten de reikwijdte van Christus’ vergeving. Er is niemand buiten de reikwijdte van Gods redding. Wanneer Hij het aanbod doet en zegt ‘wie dan ook’, dan kunnen we weten dat de dood aan het kruis voldoende was om de prijs van de zonden te betalen voor iedereen die in Hem zal geloven. Het aanbod van wedergeboorte moet aan iedereen worden gegeven, maar alleen degenen die in Jezus geloven, krijgen het recht om kinderen van God te worden.
“Gelooft in”
Deze zinsnede “geloof in” is een interessante zinsnede in Johannes. Het is een term die nogal moeilijk te definiëren is met enige vorm van duidelijkheid en precisie, omdat het een mystieke term is, en die termen tarten een exacte definitie. Wat betekent het om te zeggen ‘wie in Jezus gelooft’? Daar hoort zeker geloof bij. Het gelooft zeker in intellectuele instemming. Het houdt ook in dat je de feiten gelooft. Jezus is de Christus. Hij stierf aan het kruis voor mijn zonden. Geloven in Jezus houdt zeker in dat je alleen maar de feiten gelooft, maar dat is toch geen reddend geloof? Omdat zelfs de demonen geloven en huiveren (Jakobus 2:19). Er is geen twijfel mogelijk als je de Evangeliën leest. De demonen weten precies wie Jezus is. Ze noemen hem nooit een profeet of een goed mens. Ze noemen hem de Heilige van God! Ze weten wie hij is.
Geloven in Jezus omvat dat zeker, maar het moet meer zijn dan dat, we zijn niet beter dan de demonen. Geloven in Jezus omvat het idee van ‘tot geloof komen’. Als we in Hem geloven, betekent dit dat er een tijd was waarin we ons aanvankelijk aan Gods heerschappij onderwierpen, dat we het Koninkrijk binnengingen, dat we het zondaarsgebed gebeden hebben. Dat hoort er zeker bij, want je kunt niet in het Koninkrijk zijn zonder het Koninkrijk binnen te gaan. Je kunt geen discipel zijn zonder discipel te worden. Geloven in Jezus houdt dus zeker in dat je jezelf aanvankelijk aan Hem geeft. Maar ‘geloven in’ betekent meer dan dat. ‘Geloof in’ is een nogal slechte vertaling.
Er is eigenlijk geen andere manier om het te doen. Het is een vrij slechte vertaling van een zinsnede die eigenlijk ‘geloven in’ betekent, zodat iedereen die in Hem gelooft. Jezus overtreedt de Griekse grammatica. Dit is vreselijke grammatica in het Grieks. In feite kunnen we in de Griekse literatuur aller tijden geen enkel voorbeeld vinden van iemand die deze manier gebruikt. Het is geen veel voorkomende grammaticale fout; het is een verschrikkelijke Griekse fout en dat is waar het om gaat. Dat doen we soms als we spreken, nietwaar? Soms veranderen we de volgorde van woorden in een zin, soms overtreden we de grammatica omdat we een punt willen maken. Dat is precies wat Jezus doet. Het is iedereen die in Jezus gelooft.
Bijbels geloof is niet langer geloven in onszelf, maar Bijbels geloof is het overdragen van ons vertrouwen vanuit onszelf naar de persoon van Jezus Christus. Eén schrijver zegt: “geloof, is een activiteit die ons regelrecht buiten onszelf brengt en ons één maakt met Christus.” Geloven ‘in’ Hem. Elders noemt Johannes het ‘Jezus ontvangen’, of hij noemt het ‘in Jezus blijven’. Dit zijn allemaal dezelfde dingen. Aan het einde van het Evangelie, in Johannes hoofdstuk 20, legt Johannes het doel uit waarvoor hij het Boek heeft geschreven, en er zijn twee verbale tijden die worden gebruikt om dit precieze punt te onderwijzen. in hoofdstuk 20, beginnend bij vers 30: “Jezus deed nog vele andere tekenen in aanwezigheid van de discipelen die niet in dit boek staan geschreven, maar deze zijn geschreven zodat jullie mogen geloven
Het Grieks is expliciet. Dit is dag in dag uit. Dit is het leven. Dit is een discipel zijn. Je kunt leven in zijn naam.’ Bijbels geloof is niet langer geloven in onszelf, maar het overbrengen van ons vertrouwen vanuit onszelf naar Jezus Christus.
Als u elders in het Nieuwe Testament komt, zult u zien dat de verschillende schrijvers met hetzelfde idee worstelen, en zij hebben de neiging om daarvoor verschillende metaforen te gebruiken. Paulus noemt het bijvoorbeeld ‘in Christus zijn’, en opnieuw is het een mystiek concept dat we op de een of andere manier verbonden zijn, dat we met Christus zijn, dat we met Hem zijn in zijn dood en dat we met Hem zijn in zijn opstanding. In Colossenzen 3:3 spreekt Paulus over het feit dat ons ‘leven verborgen is bij Christus’. In Galaten 2:20 zegt Paulus: “Ik ben met Christus gekruisigd; het is niet langer ik die leef, maar het is Christus die in mij leeft.” Dit zijn allemaal verschillende manieren om te zeggen wat Johannes zegt als hij zegt: ‘eenieder die in Hem gelooft’. We hebben ons vertrouwen uit onszelf gehaald en we hebben onszelf in de barmhartige armen van God geworpen en daar liggen we, Hem volledig vertrouwend voor alles, inclusief vergeving, verlossing en voor het leven zelf.
Dit is wat het betekent om in Jezus te geloven. Dit is wat er zo mis is met wat ik ‘Event Christianity’ ga noemen. Ik heb een label nodig en dit is het beste. Dit is wat er zo mis is met ‘Event Christianity’, of wat andere mensen ‘makkelijk geloven’ noemen: het idee dat het enige dat er toe doet, die ene keer is dat je zegt ‘ik geloof’ en dan denkt dat er niets anders is om te doen. Een volgeling van Jezus Christus zijn. Echt Bijbels, reddend geloof brengt ons uit onszelf en in de persoon van Jezus Christus, op mystieke wijze met Hem verbonden en we worden Zijn kind en we leven als Zijn kind, Zijn volgeling, Zijn discipel. Geloven in Jezus betekent in Hem blijven, in Hem leven, met Hem verbonden zijn, niet langer op onszelf vertrouwen voor vergeving, verlossing en leven, maar alles nemen wat we zijn en het aan Hem overdragen en al ons vertrouwen stellen in Hem. Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige zoon heeft gegeven, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
“Eeuwig leven”
Het woord wat met ‘eeuwig leven’ is vertaald, is weer een van die vervelende uitdrukkingen in het Grieks die eenvoudigweg geen parallel kent in het Nederlands. Het is moeilijk omdat we de neiging hebben om bij het woord ‘eeuwig’ te denken in de zin van tijd, dat het voor eeuwig en altijd zal doorgaan. We gaan naar de hemel en er zal nooit een einde aan komen. ‘Als we daar 10.000 jaar zijn geweest, stralend als de zon, zullen we niet minder dagen hebben om Gods lof te zingen dan toen we voor het eerst begonnen.’ We hebben de neiging om de hemel te zien als iets dat maar doorgaat en maar doorgaat. Hoewel dat er zeker deel van uitmaakt, wordt de frase die met ‘eeuwig leven’ wordt vertaald, letterlijker en onhandiger vertaald met ‘leven van deze eeuw’. Het betekent dat we niet zullen vergaan, maar dat we het ‘leven van de eeuw’ zullen ervaren. Wat betekent dat? De Bijbel denkt in termen van twee tijdperken, en dat we in dit huidige tijdperk leven en dat er een einde aan deze tijd zal komen. Als Gods Messias voor de laatste keer terugkomt, worden we een ander tijdperk binnengeleid, het laatste tijdperk, ook wel het Messiaanse tijdperk genoemd. Technisch gezien wordt dit het eschatologische tijdperk genoemd. Hoewel het eeuwig zal duren, ligt de nadruk op het feit dat het een ander soort tijd is. De nadruk ligt op kwaliteit en niet op kwantiteit. Dus het leven dat jij en ik hier en nu ervaren en het leven dat we gaan ervaren nadat we sterven, is niet alleen een eeuwig leven, maar het is een radicaal ander soort leven.
Wanneer Jezus tot God, zijn Vader, bidt, vertelt Hij ons in 17:3 wat de essentie van het eeuwige leven is, de essentie van de ‘toekomende eeuw’. Jezus bidt: ‘En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige ware God, en dat zij Jezus Christus kennen, die U gezonden hebt.’ De essentie van het eeuwige leven is relatie. De essentie van het leven van deze tijd is het kennen van God, het kennen van zijn zoon Jezus Christus, en het leven binnen die context en alle wonderen en zegeningen die daarmee gepaard gaan. Johannes vertelt ons dat we kunnen genieten, dat we de kwaliteit van leven van de komende eeuw kunnen bezitten, dat wanneer we het Koninkrijk van God binnengaan, wanneer we eeuwig leven hebben, we die relatie hebben en God kennen.
Kijk hoe Jezus deze discussie beëindigt in vers 36, dit is Zijn hoogtepunt van wedergeboorte en het binnengaan van het Koninkrijk van God, “wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven.” Het is iets dat we nu hebben, en het zijn de zegeningen van het komende tijdperk die gedeeltelijk in dit huidige tijdperk zijn doorgedrongen, zodat we momenteel bij Christus zijn en in Christus zijn en we genieten van veel van de voordelen daarvan. John noemt het later ‘overvloedig leven’. ‘Ik kwam opdat zij leven zouden hebben en het in overvloed.’ In Johannes 6:35 zegt Jezus: “Wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst krijgen.” Dat zijn niet allemaal tijdelijke zaken. Dit is kwaliteit van leven. Dit is het soort leven dat bij de komende tijd hoort, maar voor jou en mij die in Jezus hebben geloofd, is het nu gedeeltelijk ons bezit en kunnen we van dat soort leven genieten.
Zeker, er is nog steeds pijn en lijden. We leven nog steeds in een zondige wereld, we strijden nog steeds met het vlees, we strijden met de zonde, en toch is er, zelfs te midden van de pijn en lijden, een vreugde die dieper gaat dan de omstandigheden, omdat de macht van de tijd die komt, door het werk van Jezus Christus en Gods Geest, is binnengekomen, ons nieuw leven heeft gegeven en we kunnen genieten van het kennen van God. We krijgen het niet alleen nu, maar we krijgen er nog meer van nadat we sterven. We zullen Hem dan zien van aangezicht tot aangezicht, en we zullen Hem kennen op een manier waarop we Hem nu onmogelijk kunnen kennen. We zullen ervan genieten God en Jezus Christus te kennen op een manier waarop we hier en nu alleen maar met vreugde kunnen anticiperen.
De deuren van het Koninkrijk van God staan open. God heeft jou gemaakt. Hij houdt van je. Een relatie met Hem, Hem kennen, is het enige antwoord dat er is op het diepste verlangen in je hart. Dat verlangen kan niet worden gevuld met geld of prestige of macht of vooruitgang, of het beginnen in het basketbalteam van de middelbare school, of seks of drugs of welke verslaving dan ook. Omdat dit allemaal dingen van het vlees zijn en het vlees nooit uit zichzelf kan overgaan in de dingen van de Geest, en de enige manier waarop dat diepe verlangen bevredigd zal worden is door toe te staan dat Gods Geest je radicaal verandert. Het begint met het bekennen van zonde. Het begint met de erkenning dat ik verkeerd heb gedaan en dat ik mij moet bekeren van wat ik verkeerd heb gedaan. Ik moet het met God eens zijn dat ik van Hem gescheiden ben. Ik moet geloven dat de dood van Christus aan het kruis voldoende is om voor al mijn zonden te betalen. Het begint met het geloven in Jezus, met het volledig vertrouwen op Hem voor vergeving en voor het leven.
Wanneer Gods Geest u een nieuwe geboorte uit het water en een nieuwe geboorte uit de Geest geeft, maakt Hij u tot iets dat u nog nooit eerder bent geweest, omdat Hij u regenereert en u vernieuwt, en u en ik leven onze levens als zijn leven, as kinderen, als herboren kinderen van God. En we kunnen een kwaliteit van leven leiden die anders is dan alles wat de wereld te bieden heeft. En al die tijd dat we leven, kijken we uit naar de dag waarop we onze Heer van aangezicht tot aangezicht zullen zien, en we van de ene graad van glorie in de andere zullen veranderen totdat we op Hem gaan lijken. Dat is de boodschap van wedergeboorte.
Laten we nog een keer bidden. Vader, er zijn zoveel dingen die ons proberen te laten geloven dat we helemaal alleen uit het rijk van het vlees naar het rijk van de Geest kunnen gaan, door dingen te doen om toegang tot Uw koninkrijk te verdienen. Maar Vader, wij belijden dat wat uit het vlees geboren is, vlees is en dat het niets anders dan vlees zal zijn en dat het vlees zal sterven, en dat de enige weg naar het rijk van de Geest, het rijk van vergeving en verlossing, de enige weg is naar het rijk van de Geest. Om het diepste verlangen in ons hart te bevredigen, is om u en de kracht van uw wederopstanding te kennen. Vader, wij zijn dankbaar dat u in uw genade en barmhartigheid van ons hield. Dat u, toen wij nog zondaars waren, Uw Zoon voor ons stierf, en dat wij, door in uw naam te geloven, een leven van de Geest kunnen ervaren dat niet beschikbaar is voor het vlees. Vader, wij danken U dat U het werk heeft gedaan, want als U het niet had gedaan, hadden we er nooit kunnen komen. U roept ons op om te reageren, en wij bidden, Vader, dat we zullen reageren. In Jezus' naam, Amen.
Geheugen Vers
“Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” (Johannes 3:16).
Reflectie vraag
Wat zijn enkele praktische illustraties van hoe mensen denken dat ze makkelijk Gods koninkrijk kunnen binnengaan?
‘Wedergeboren’ zijn is zo’n veel voorkomende metafoor dat mensen vaak vergeten hoe krachtig het beeld is. Op welke manieren kunt u herinnerd worden aan de fundamentele boodschap ervan: dat het leven opnieuw moet beginnen?
Wat zijn enkele voorbeelden van Gods reinigende kracht bij bekering?
Wat zijn enkele voorbeelden van Gods vernieuwende kracht in bekering?
Hoe kunnen we mensen helpen inzien dat ze zonder God nooit van vlees naar geest kunnen overgaan?
Hoe kunnen we mensen helpen het ‘geloven in (in)’ Christus niet als een op zichzelf staande gebeurtenis te zien, maar meer in termen van ‘blijven’ in Christus?
Van welke kenmerken van het ‘leven van die tijd’ geniet u het meest op aarde? Naar welke kijk jij het meeste uit in de hemel?